Divina verae Virtutis Indoles In Serenissimo Ac Potentissimo Principe Ac Domino, Domino Joanne III, Rege Poloniae...
Informacje
Autor
Wydawca
Miejsce wydania
Dziedzina
Osoba powiązana
Powiązane wydarzenie
Instytucja przechowująca
Miejsce przechowywania
Państwo
Numer inwentarza
Opis
Napisana z okazji koronacji Jana III Sobieskiego laudacja nowego króla. Gdańszczanin Weber – konrektor szkoły przy kościele świętej Katarzyny w Gdańsku oraz autor poezji okolicznościowej pisanej w języku łacińskimi niemieckim – tradycyjnie napisał utwór w dystychu elegijnym, na który składają się heksametr daktyliczny katalektyczny i pentametr daktyliczny akatalektyczny. Tekst rozpoczyna się od inwokacji skierowanej do Jana III Sobieskiego. Autor pyta, czy król jest już w końcu godzien korony, świętego berła oraz fasces (rózgi liktorskie, tu rozumiane jako symbol władzy królewskiej). Pytanie to w żaden sposób nie ma podważyć wyboru Sobieskiego na króla, wynika natomiast z dwuletniego oczekiwania na koronację, którą władca odłożył na później z uwagi na niespokojną sytuację w państwie. Zresztą poeta w dalszej części utworu sam odpowiada sobie na postawione w pierwszych dwóch wersach pytania – oczywiście twierdząco. W laudacji występuje zapewnienie, że sam poprzedni król – Michał Korybut Wiśniowiecki – umierając w pewnym sensie namaścił Sobieskiego na swego następcę.
